Beslenme Sağlık Ve Biyokimya

VİTAMİN-E

 

E vitamini, insanlar da dâhil olmak üzere tüm hayvan türleri için, temel besin olarak kabul edilmektedir. Ancak araştırmacılar ve hayvan üreticileri arasında, hangi koşullar altında E vitamini takviyesi gerekli olacağı ve hangi seviyelerde beslenme yapılacağı konusunda görüş ayrılıkları vardır.

E vitamininin birbirinden farklı ama aynı zamanda ilişkili bir dizi fonksiyonu vardır. En önemli işlevlerinden biri hücre içi ve hücreler arası antioksidan rolüdür. Reaktif oksijen ve serbest radikallerin olumsuz etkilerine karşı vücutta hücre içi savunmanın bir parçasıdır, doymamış yağ asitlerine ve kritik sülfidril gruplarına karşı antioksidan aktiviteyi başlatmak E vitaminin fonksiyonudur.

E vitamini gereksinimleri belirlemek son derece zordur çünkü diğer beslenme faktörleri ile ilişkilidir. PUFA (Çoklu doymamış yağ asidi) ,oksitleyici ajanlar, A vitamini, karotenoidler, gossipol, ya da iz minerallerin yüksek seviyeleri E vitamini ihtiyacını artıracaktır. Mısır yağı, soya fasulyesi yağı, ayçiçeği tohumu yağı ve keten tohumu gibi doymamış yağlar yüksek PUFA seviyeleri içerir.

Yağda çözünür antioksidanların , sülfür, amino asitler veya Selenyum un yüksek düzeyleri , yeterli miktarda sistein ve metiyonin içeren beslenmeler ve düşük PUFA düzeyi E vitamini gereksinimini azaltır.

 

Eksikliğin etkileri:

Beyaz kas hastalığı olarak bilinen hastalığın sebebi Selenyum eksikliğidir ama vücuttaki E vitamini düzeyinden de etkilenir. Buzağı, kuzu ve oğlaklarda Selenyum ya da E vitamini diyet eksikliğinden kaynaklanan kalp ve iskelet kasının akut, dejeneratif bir hastalığıdır.  Kas dejenerasyonu, hücre zarları ve proteinlerde hücresel bütünlük kaybına yol açan, oksidatif hasarın sonucudur.

Kalp kasları öncelikli olarak etkilendiğinde, hayvanda solunum güçlüğü ile birlikte, kalp ritminde bozukluk ve ölüm gerçekleşebilir.

Beslenme Sağlık Ve Biyokimya