Beslenme Sağlık Ve Biyokimya

FOSFOR (P)

 

 

Fosfor genellikle kalsiyum ile bağlantılı olarak ele alınır, çünkü bu mineraller birçok bedensel fonksiyonlar için etkileşimdedirler ve her ikisi de kemiklerde depolanır. Fosfor, kalsiyum ile birlikte, kemik yapısının ana bileşenidir. Vücuttaki fosforun % 80 den fazlası kemik ve dişlerde bulunur.

Kronik fosfor eksikliği belirtileri en yaygın birkaç ay boyunca fosfor-fakir diyetle beslenen sığırlarda görülmektedir.

Fosforun, hücre büyümesi ve farklılaşması, enerji kullanımı ve transferi, hücre membran yapısı, asit-baz ve ozmotik dengeleri gibi birçok önemli fizyolojik rolleri vardır. Ruminal mikroorganizmalar, büyüme ve hücre metabolizması için fosfora ihtiyaç duyar.

 

Fosfor eksikliğinin İşaretleri şunlardır:

Osteomalazi: Kemiklerdeki mineral kaybından dolayı zayıf, kırılgan kemikler.

Üreme problemleri.

Düşük yem tüketimi ve büyüme.

Yemden yararlanmada verimsizlik.

Süt üretiminde düşüş.

Çiğneme ve kemirme. (ahşap veya diğer kemirilebilecek objeler).

Çiğneme ineklerde botulizme (toksik felç) sebep olabilir. Koyunlarda çiğneme her zaman yetersiz fosfor beslenmesi anlamına gelmez.

Fosfor eksikliğini canlı hayvanlarda teşhis etmek kolay değildir.

Kronik fosfor-eksik hayvanlar kemikten Pi harekete geçirilmesi ile normal sınırlar içinde serum Pi konsantrasyonunu sağlayabilir ve fosfor eksikliği giderildiğinde serumda Pi konsantrasyonu azaltabilirler. Serumdaki Pi konsantrasyonu kronik fosfor eksikliğini göstermede güvenilir bir gösterge değildir.    

Akut fosfor azalması serum Pi konsantrasyonunda doğru yansıtlabilir ama önemli günlük farklılıklar, fiziksel aktiviteler ve yem alımının etkileri kan örneklerinin sonuçlarının yorumlanmasını zorlaştırmaktadır.      

Kan örneklemesi yapılmadan önce parenteral yoldan dekstroz uygulamak, serumdaki Pi konsantrasyonunu % 30 azaltır. Dekstroz uygulamasından 4-6 saat sonra kan alınmalıdır, Pi seviyesi bu süre zarfında tekrar eski seviyesine dönecektir. Şiddetli fiziksel aktivite 1 saat boyunca serumda Pi seviyesinin düşmesine neden olur.         

Kronik fosfor eksikliği ve hipofosfatemiyi en etkin tedavi yöntemi, yeterli fosfor içeriğine sahip yemlerle uygun miktarlarda beslemedir. Fosfor ihtiva eden çözeltiler tedavi için uygun yöntem olarak tavsiye edilir.

Beslenme Sağlık Ve Biyokimya